Κοινωνικό "κραχ"!

.....και επήλθε η κρίση(οικονομική αρχικά) όπως ήταν αναμενόμενο, μας τσάκισε τα κόκκαλα όπως όλοι το νιώθουμε.....όλα καταγεγραμμένα και προβλεπόμενα σύμφωνα με τους κανόνες του καπιταλισμού....

πως λεμε "γενεθήτω το φως" ,έτσι είπαν οι ισχυροί "γεννεθήτω το κεφάλαιο".....τη δεύτερη μέρα ο καπιταλιστής έπλασε τα εργοστάσια , την τρίτη μέρα μας μετέτραψε από ανθρώπους ,σε αμνούς της σιωπής (και όχι αντίστροφο!)  και πάει λέγοντας .....ε και ύστερα όπως είναι φυσιολογικό για το σύμπαν(στον κόσμο των επιχειρήσεων) 2-3 βροχοπτωσούλες μωρέ, 3-4 νεροποντές παραπέρα,(πτώσεις χρηματιστηρίου) άντε και καμμιά ηφαιστική έκρηξούλα (οικονομική κρίση) μια φορά ανα δεκαετία και σου λέει κάπως έτσι κυλάει το πράγμα.....
     Έλα όμως που σε ένα τέτοιο διεφθαρμένο σύμπαν τα πράγματα ανατρέπονται......οι μισοί διαφθείρονται και οι άλλοι μισοί αντιδρούν! Απ'τους μισούς που αντιδρούν άλλοι μένουν σε επιστημονικές θεωρίες βαρύτητας (οπορτουνισμός, αναρχία κλπ) και άλλοι οργανώνουν ένα παγκόσμιας κλίμακας επιστημονικό εγχείρημα για να κάνουν τις "εξισώσεις" τους πράξη (η εργατική τάξη)!
    Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε στο "προτσές" (process) ενός τέτοιου εγχειρήματος με πολλά εμπόδια στο δύσκολο αυτό δρόμο......έρχεται μια "ηφαιστιακή έκρηξη"(η οικονομική κρίση που διανύουμε) και δυσχαιρένει τη θέση μας και το έργο μας ως μαχόμενος λαός! Eκτός απο τις ατομικές οικονομικές δυσκολίες , με την επέλαση του "ηφαιστιακού νέφους" θολώνει το μυαλό....αλλοτριώνονται οι συνειδήσεις.Ο άνθρωπος χάνει τα λογικά του (εάν τα είχε ποτέ με όλα αυτα που ζούσε στο "κερδοσκοπικό σύμπαν"), και εξωτερικεύει τον χειρότερο του ευατό προς τα έξω!
   Δέν έχει πια αρκετές δυνάμεις ....όσο ψυχικό σθένος του έχει απομείνει καταρρακώνεται μέσα απ' τους σαπισμένους πλέον κρατικούς μηχανισμούς. Θέλει να φωνάξει αλλά δεν ξέρει προς τα που ....θέλει να χτυπήσει αλλά δεν ξέρει ποιόν .....θέλει να αντιδράσει αλλά δεν ξέρει πώς ......και έτσι η ψυχή του αρχίζει να περνάει τη δικιά της κρίση -πολύ μεγαλύτερης κλίμακας- από την οικονομική....
Aγανακτεί αλλά δεν μετατρέπει άμεσα την αγανακτησή του σε δύναμη.....δεν τον αφήνουν σε καμμία περίπτωση να το κάνει....και έτσι πνίγεται όλο και πιο πολύ ......Δεν τον αφήνουν να συσπειρωθεί με το μεγαλύτερο μέρος του προλεταριάτου και τον ανακατευθύνουν προς άλλα σκοτεινά μονοπάτια ,οδηγόντας τον σε μέρη που μπορεί να αντιδράσει "ελεύθερα" και να μην τους ενοχλεί!Προσωρινά νομίζει ότι ξεσπά.Βλέπει όμως στην ουσία δεν υπάρχει αντίδραση....Γιατί χωρίς οργανωμένη πάλη, δέν υπάρχει και ισχυρή αντεπίθεση!
            Χάνεται λοιπόν μέσα στον ίδιο του τον ευατό. Δέν βρίσκει κάτι που να του κρατάει το μυαλό και το πνεύμα σε εκγρήγορση....ούτε μία σπίθα ελπίδας.Μπορεί έξω να έχει λιακάδα και ψυχικά να τον περιβάλλουν εκατομμύρια κατάμαυρα σύνεφφα.Όχι: δέν έχουμε πάθει όλοι κατάθλιψη(στα πρόθυρα είμαστε βέβαια)! Μοιάζουμε κατατονικοί, φοβισμένοι και παράλληλα ψυχολογικά διαταραγμένοι! Το άγχος μας πιέζει καθημερινά να βρίσκουμε τρόπους να επιβιώνουμε πλέον σε αυτή την διεφθαρμένη κερδοσκοπική ζούγκλα! Στο μετρό συναντάς σκυθρωπούς ανθρώπους , μελαγχολικά πρόσωπα, σκοτεινές φυσιογνωμίες.....σπρώχνουν όλοι μαζί σαν απολίτιστοι νεάντερταλ,δέρνουν,κλωτσάνε (πυξ λαξ που λέμε) για μία θεσούλα στο συρμό! Στο δρόμο σε πατάνε και σε βρίζουν και απο πάνω! Σε κάθε φανάρι το 'χουμε στο στόμα έτοιμο το μπινελίκι -και το αντεπιχείρημα αμέσως μετά βέβαια μην μας πεί κανεις τιποτε-........Είμαστε άρρωστοι χωρίς εξακριβωμένη διάγνωση......Προφανώς φάρμακα αντίστοιχα δέν υπάρχουν , αρκούμαστε στα placebo της TV! Mία ευχάριστη ανάπαυλα ίσως ένα Σαββατόβραδο και τη Δευτέρα φτού και πάλι απ' την αρχή : η μάχη για την επιβίωση...ΠΑΡΑΝΟΙΑ!
       Τα νεύρα μας είναι τεντωμένες χορδές ....και μάλιστα ηλεκτρικής κιθάρας!Με την παραμικρή -έστω και ανεπαίσθητη- νύξη πάνω τους , αρχίζουν να πάλλονται σε ρυθμούς heavy metal!Προτείνω βέβαια λίγη αυτοσυγκέντωση και λίγη προσπάθεια για την εναρμόνιση όλων ......να παίξουμε όλοι ταυτόχρονα στον ίδιο ρυθμό, την ίδια μελωδία!  Αφού δεν είναι δυνατόν να πατάξουμε τα συμπτώματα της κοινωνικής κρίσης ας καταβάλλουμε τουλάχιστον λίγη προσπάθεια να συγχρονιστόυμε όλοι μαζί, να δυναμώσουμε όλοι το VOLUME μας, να συντονιστούμε όλοι στην ίδια συχνότητα έτσι ώστε να ακουστεί στα αφτιά όλων των ξεδιάντροπων μεγαλοστελεχών (και μή) του ανίαρου καπιταλιστικού συστήματος, η μελωδία της οργής μας ..........οι πανίσχυρές μας νότες!
     Το πεντάγραμμο είναι άδειο και μας περιμένει να γράψουμε ιστορία! Ας μην τους αφήσουμε να αμαυρώσουν την κοινωνία μας και τις ψυχές μας! Αντεπίθεση εδώ και τώρα να προλάβουμε το γενικό νευρικό κλονισμό!!!